Միլենա Դրավիչ
Միլենա Դրավիչ | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 5, 1940[1][2][3] |
Ծննդավայր | Բելգրադ, Հարավսլավիայի Թագավորություն |
Մահացել է | հոկտեմբերի 14, 2018[4][2][3] (78 տարեկան) |
Մահվան վայր | Բելգրադ, Սերբիա[4] |
Գերեզման | Բելգրադի նոր գերեզմանատուն |
Կրթություն | Բելգրադի առաջին գիմնազիա |
Քաղաքացիություն | Սերբիա |
Մասնագիտություն | թատրոնի դերասանուհի, կինոդերասանուհի, մանկական դերասան և դերասանուհի |
Աշխատավայր | Atelje 212? և National Theatre in Subotica? |
Ամուսին(ներ) | Դրագան Նիկոլիչ |
Պարգևներ և մրցանակներ | Ոսկե արենա մրցանակ երկրորդ պլանի կանացի լավագույն դերակատարման համար Ոսկե արենա մրցանակ երկրորդ պլանի կանացի լավագույն դերակատարման համար Ոսկե արենա մրցանակ երկրորդ պլանի կանացի լավագույն դերակատարման համար Ոսկե արենա մրցանակ երկրորդ պլանի կանացի լավագույն դերակատարման համար Ոսկե արենա մրցանակ երկրորդ պլանի կանացի լավագույն դերակատարման համար Cannes Film Festival Award for Best Actress in a Supporting Role? [5] և |
Միլենա Դրավիչ (սերբ.՝ Милена Дравић, հոկտեմբերի 5, 1940[1][2][3], Բելգրադ, Հարավսլավիայի Թագավորություն - հոկտեմբերի 14, 2018[4][2][3], Բելգրադ, Սերբիա[4]), հարավսլավացի և սերբ դերասանուհի[6]։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Զբաղվել է պարով ու դասական բալետով։ Կինոաշխարհում հայտնվել է պատահաբար։ Նրա մասնակցությամբ առաջին ֆիլմը թողարկվել է 1959 թվականին։ Առաջին հաջողությունը եկել է Բրանկո Բաուերի «Ավելորդը» (1962) ֆիլմի հետ։ 1971 թվականից խաղում է Բելգրադի «Արվեստանոց 212» թատրոնում՝ մասնակցելով Ֆրանկ Վեդեկինդի, Էդեն ֆոն Խորվատի, Իոնեսկոյի, Դուշան Կովաչևիչի և այլոց պիեսների բեմականացումներին։ Հեռուստատեսությամբ վարել է հաղորդումներ։
Միլենա Դրավիչն ամուսնացած է եղել ռեժիսոր Մլադոմիր Ջորջևիչի, դերասան Դրագոն Նիկոլիչի հետ։
Արժանացել է Պավլե Վույիսիչի կինոմրցանակի (1994), ինչպես նաև Ժանկի Ստոկիչի թատերական մրցանակի (2004)։
Ընտրյալ ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1962 - Ավելորդը / Прекобројна (Բրանկո Բաուեր, Ոսկե արենա մրցանակ Պուլայի կինոփառատոնում)
- 1962 - Կոզարա / Козара (Վելիկո Բուլայիչ)
- 1964 - Destination Death (Վոլֆգանգ Շտաուդտե)
- 1965 - Մարդը թռչունի վրա / Човек није тица (Դուշան Մակավեև)
- 1965 - Նրանք գնում էին զինվորների հետևից / Le Soldatesse (Վալերիո Ձուռլինի)
- 1966։ Поглед у зјеницу сунца (Велько Булайич)
- 1967 - Хасанагиница
- 1969 - Նարետվեի ճակատամարտը / Битка на Неретви (Велько Булайич)
- 1970 - Անադա անունով պատրանքը / Touha zvaná Anada (Յան Կադար, Էլմար Կլոս, Տաորմինայի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ կնոջ լավագույն դերակատարման համար)
- 1971 - Օրգանիզմի միստերիաները / Мистерије организма (Դուշան Մակավեև)
- 1973 - Սուտեսկա / Сутјеска
- 1973 - «Համլետի» ներկայացումը Մրդուշա Դոնեում / Представа „Хамлета“ у Мрдуши Доњој
- 1977 - Խմբանկար տիկնոջ հետ / Gruppenbild mit Dame (Ալեքսանդր Պետրովիչ)
- 1980 - Հատուկ բուժում / Посебан третман (Գորան Պասկալևիչ, Կաննի կինոփառատոնի մրցանակ երկրորդ պլանի կնոջ լավագույն դերակատարման համար)
- 1985 - Տղամարդկանց հետ հեշտ չէ / Није лако са мушкарцима
- 1988 - Արևի մութ կողմը / Тамна страна Сунца
- 1992 - Полицајац са Петловог брда
- 1997 - Ամառային երեք օր / Три летња дана
- 1998 - Վառոդի տակառ / Буре барута (Գորան Պասկալևիչ)
- 2001 - Նորմալ մարդիկ / Нормални људи (Օլեգ Նովկովիչ)
- 2002 - Զամֆիրովի զոնան / Зона Замфирова
- 2008 - Սերն ու մյուս չարագործությունները / Љубав и други злочини (Ստեֆան Արսենևիչ)
- 2009 - Սուրբ Գևորգն սպանում է օձին / Свети Георгије убива аждаху
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.) — LZMK, 1999. — 9272 p.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Umrla Milena Dravić (серб.)
- ↑ https://www.festival-cannes.com/fr/artiste/milena-dravic
- ↑ Мирон Черненко. Эта многоликая Милена // «Кино» (Рига), 1980, июль.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միլենա Դրավիչ» հոդվածին։ |
|